De rest van de veestapel
Dit is onze nieuwe pup: Caitlin, roepnaam Katie.
Ze is geboren op 18 maart 2020. Mamma is een border collie, papa ia een herder.
Omdat Muis wel erg eenzaam werd (en ook op leeftijd) hebben we toch maar weer 2 kittens
in huis genomen.
Een katertje en een poesje, beiden rood.
Het katertje hebben we maar Ventje genoemd (niet bijster origineel) en zijn zusje heet Meidje.
Deze twee rooie rakkers hebben zich ontpopt tot ware boekenkastslopers...
Onze twee alapca's zijn aan komen waaien uit Friesland.
De grijze heet Spook, de bruine heet Meneer Pastoor
(vanwege zijn uiterlijk en zijn gedrag).
Het zijn beiden huacaya's.
Ze zijn lekker brutaal, maar niet echt gesteld op aanraking, mannelijke alpaca's heten niet voor niets macho's.
In de zomer leveren ze wol voor de liefhebber.
Eros van Lesbos komt uit Griekenland. Zijn ras blijft een raardsel, maar we noemen hem
ook wel lief(?)kozend onze teckel.
Hij is bij ons gekomen via de
Stichting Hulp aan Buitenlandse Honden.
Uiteindelijk hebben wij Eros maar geadopteerd.
Waar voer buiten staat (in de schuur, in afgesloten voerbakken weliswaar), daar zijn muizen. Dit is er een van (ja, hij leeft nog op deze foto).
Ook lopen er spitsmuizen bij ons rond, maar die laten zich niet zo gemakkelijk fotograferen.
Ben je rustig aan het werk buiten, dan landt dit opeens bovenop je ...
Naar we begrijpen een doodgewone wants.
Nubia (rechts op de foto) is een Nubische geit. Ze komt van de dierenboerderij van de
Twentse Zorgcentra en haar aanwezigheid bij ons is mede te danken
aan de wanprestatie van het Nederlands elftal tijdens het EK 2004. Ze is erg aanhankelijk en zeer ondeugend.
Nubia heeft gezelschap gekregen van Kaatje (links op de foto), een dwerggeit die door de groep
verstoten werd en bij ons een goed heenkomen heeft gezocht.
Nubia en Kaatje zijn onze levende grasmaaiers voor het veldje voor ons huis.
Kaatje hebben we helaas in moeten laten slapen in maart 2016.
Nubia is in 2018 overleden.
Herta (geboren op 16 maart 2007) was een fraaie en lieve Duitse herder.
Ze kwam oorspronkelijk uit Zeeland.
In februari 2018 hebben we helaas afscheid van haar moeten nemen.
Midden juli 2006 kwam ze opeens aanlopen, onze aanlooppoes, inmiddels Pannekoek genaamd.
Aanvankelijk nog erg schuw, maar al snel liet ze zich met wat eten overhalen.
Ze was 's ochtends en 's avonds aanwezig, maar overdag verdween ze weer. Waar ze vandaan kwam en heen ging weten we niet.
Kennelijk vond ze het wel aangenaam toeven bij ons zitje, want na een paar dagen kwam ze ons een aantal gevangen muisjes brengen
(tijdens ons ontbijt wel te verstaan).
En daar bleef het niet bij. In de loop van enkele dagen kwam ze ook nog drie kittens brengen.
In de eerste dagen van december 2009 is Pannekoek (mogelijk onder invloed van vuurwerk) helaas verdwenen.
Miep kwam ook van een Limburgse boerderij. Ze wilde absoluut niet op de foto. Dus hebben we d'r maar gekiekt terwijl ze zich probeert te verstoppen tussen de verwarming en het
TV-kastje, haar favoriete schuilplaats.
Miep is op een slechte dag helaas niet meer komen opdagen.
Onze parkieten zijn deels geadopteerd door anderen, deels gevlogen uit hun buitenverblijf.
Momenteel zitten we even zonder parkieten...
Muis was een van onze Limburgse boerderijkatten. Zoals voor veel Limburgers geldt: 't is raar volk.
Muis vindt het absoluut niet leuk om opgepakt te worden, maar zat wel erg graag op je schoot (of schouders, of liever
nog op je bord ...).
Muis is in augustus 2012 overleden
Ventje is de laatste kitten die Pannekoek kwam brengen in de zomer van 2006.
Zijn twee nestgenootjes zijn gehuisvest in Amersfoort.
Ventje is helaas verkeersslachtoffer geworden.
Stoffel de schildpad, afkomstige uit Limburg, heeft de winter van 2007 helaas niet overleefd.
Onze twee "buiten cavia's" hadden geen naam. Ze waren ook geen familie van "Opa cavia". Voorheen woonden ze in een verpleeghuis...
Met deze cavia's had je geen GFT bak meer nodig.
Beide cavia's zijn in alle rust aan ouderdom gestorven.
Aagje is op 22 december 2004 bij ons gekomen. Ze is geboren op 4 oktober van dat jaar.
Ze was heel erg lief, maar ook nog wat schuw. Ze speelde graag met haar bal, die ze het liefst op onze tafel
gooide (uiteraard als wij buiten zaten te eten). Een andere favoriete hobby was het uitgraven van struiken in
de tuin.
Helaas werd ze al vrij snel ziek (ze had pemphigus) en moest met afweeronderdukkende medicijnen behandeld worden.
Op 17 april 2007 werd ze plotseling erg ziek. De volgende ochtend al is ze overleden als gevolg van complicaties van de
behandeling voor de pemphigus.
Poes was onze oerpoes. Ze kwam uit Appelscha, van de boerderij van Wim en Baartje
Bakhuisen. Aanvankelijk als kitten met niesziekte meegenomen voor palliatief terminale zorg, verbaasde ze ons allemaal
door er weer bovenop te komen.
Poes had pleinvrees...
In januari 2007 werd poes ziek. Aanvankelijk reageerde ze goed op de antibiotica, maar dat was helaas van korte duur.
Op 8 februari 2007 is ze rustig in haar slaap overleden.
"Opa cavia" was onze oudste cavia, hij leefde in de boekenkast, eerst alleen, later samen met de "buiten cavia's".
Hij kon erg leuk fluiten.
"Opa cavia" is, na een vol en tevreden leven, rustig in het bijzijn van zijn baasje overleden.
Fraucke was onze eigen Doberman met ADHD. Ergens was er bij haar een schroefje niet helemaal goed aangedraaid tijdens het productieproces. Ze was erg lief, maar haalde 't bloed onder je nagels vandaan.
In december werd ze plotseling ziek. Diverse bezoeken aan de dierenarts brachten geen verbetering.
Uiteindelijk bleek ze een geperforeerde darm met buikvliesontsteking te hebben en hebben we haar op 17 december 2004
in moeten laten slapen.
Copyright © 2004 - 2020 by Flying Sheep Inc.